DİVRİĞİ VE OLTU (NE ANADOLU) ARASINDAKİ KÖMÜR ZUHURLARI
(Başpınar, Kükürtlü, Sütkans, Oltu, Balkaya Stratigrafik Korelasyonu)
H. WEDDING
Divriği ile Oltu arasındaki kömür yataklarının teşekkülü,
Toroslar'ın aşınmaya başlaması ile ilgili olup, kömür yatakları Toroslar'ın
kuzey ön çukurunda meydana gelmişlerdir. Fosil ve polenler yardımıyla en Üst
Oligosen’den Helvesiene kadar devamlı bir sedimantasyon oluşmuştur.
Güneybatıda Divriği ve kuzeydoğuda Oltu şehirleri arasında
bulunan ve doğrultuda takriben 400 kilometrelik bir alanı kapsayan bölge bu
makalede verilmektedir. Bu alan içinde, uzunca zamandan beri bilinen Uluçayır
ve Selimoğlu (Sivas ilinin Divriği ilçesi) zuhurları ile Kemaliye ilçesindeki
(il Erzincan) Başpınar zuhuru, Aşkale (il Erzurum) ilçesindeki Kükürtlü zuhuru
ve Oltu ilçesindeki (il Erzurum) Sütkans ve Balkaya zuhurları yer almaktadır.
https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/600688
Selimoğlu
(Sivas-Divriği) kömür sahası ve kömürlerin petrografik özellikleri
Proje
çalışması kapsamında Selimoğlu (Sivas-Divriği) kömür havzasının 355 km2'lik
1/25000 ölçekli jeolojik haritası yapılmış ve bölgenin stratigrafisi
belirlenmiştir. Bölgenin temelini Üst Kretase yaşlı Divriği Ofiyolit Karışığı
oluşturmaktadır. İçinde kömürlü çökellerin bulunduğu Üst Miyosen yaşlı Oğulbey
Formasyonu incelenen alanda Hantepe kireçtaşı, Selimoğlu ve Hanioğlu üyelerine
ayrılarak incelenmiştir. Ayrılan bu üyeler dikey yönde birbirine geçişlidir.
Hantepe kireçtaşmm acı göl ortamında, Selimoğlu üyesinin delta önü, alt delta
düzlüğü ve göl kıyısı ortamında oluştuğu, Hanioğlu üyesinin ise tatlı göl
ortamında geliştiği saptanmıştır. Oğulbey Formasyonunun oluşumundan sonra kömür
havzasında andezitik-dasitik bileş imli volkanik faaliyet oluşmuştur. Bu
volkanitlerin Oğulbey Formasyonunda dom yapısını ve bölgede normal fayları
oluşturduğu saptanmıştır. Bu volkanik faaliyetlerden sonra bölgede Alt Pliyosen
yaşlı Yamadağ bazaltik lav akıntıları görülmektedir.
Kömürlerin
havada kuru bazda ortalama nem 1.68%, kül 24.04%, uçucu madde 39.12%, toplam
kükürt içerikleri 5.64% ve alt ısı değerleri 5792 Kcal/kg'dır. Kuru-külsüz
bazda ortalama karbon, hidrojen, oksijen, azot ve kükürt içerikleri ise
sırasıyla 77.51, 5.97, 7.97,1.33 ve 7.62 % 'dır. İncelenen bu kömürlerde yüksek
kül içeriğinin olmasına karşın yüksek ısı değerinin görülmesi bu kömürlerin
oluşumlarından sonra volkanik faaliyetlerden etkilendiğini göstermektedir.
İşletilen
kömürlerde hüminit grubunun (57.28-73.08 %, ört. 66.83%) en önemli maserali
oluşturduğu ve liptinit grubu (3.24-15.97%, ört. 5.83%) ile inertinit grubunun
(0.00-7.97%, ört. 3.14%) daha az bulunduğu tesbit edilmiştir.
Mineral
madde (18.29-32.80%, ört. 24.20%) ise diğer ikinci önemli bileşeni
oluşturmaktadır. Mineral maddesiz bazda ise sırasıyla ortalama hüminit,
liptinit ve inertinit içeriği 88.21, 7.62 ve 4.17% olarak hesaplanmıştır.
Çalışma
kapsamında kömürlerde eu-ulminite A (düşük yansımalı) ve eu-ulminite B (yüksek
yansımalı) ve gelinitin (telogelinit) rasgele yansımaları ölçülmüştür. Ortalama
yüzde değerler eu-ulminite A, B ve gelinitte sırasıyla 0.55, 0.66 ve 0.77 %
olarak bulunmuştur. Kömürlerde yüzde ortalama ülminit yansıması 0.61 % olarak
hesaplanmıştır. Bu değere göre kömürleşme derecesinin ASTM sınıflamasında Alt
Bitümlü A Kömür ve DÎN sınıflamasında Parlak Kahverengi Kömür bölgesinde olduğu
saptanmıştır.
Yorumlar
Yorum Gönder